น้ำและการพัฒนาอย่างยั่งยืนเป็นธีมของงาน
Expo Zaragoza 2008 เทศกาลเว็บตรงฝากถอนไม่มีขั้นต่ำวัฒนธรรมนานาชาติทุกๆ สองปี ซึ่งจะจัดขึ้นที่เมืองซาราโกซา ประเทศสเปน ตั้งแต่วันที่ 14 มิถุนายน ถึง 14 กันยายน ภายในสวนที่คดเคี้ยวของแม่น้ำเอโบร อุทยานได้รับการสร้างขึ้นเพื่อแสดงวัสดุทางนิเวศวิทยา พลังงานหมุนเวียน และการจัดการน้ำอย่างยั่งยืน ศาลา 140 แห่งของเทศกาลนี้ รวมถึงสะพานคดเคี้ยวของสถาปนิก ซาฮา ฮาดิด (ในภาพ) ที่หุ้มด้วยเกล็ดเหล็กที่เลียนแบบหนังฉลาม และหอคอยแก้วที่มีรูปร่างเหมือนหยดน้ำ จะเป็นสถานที่จัดแสดงนิทรรศการและกิจกรรมต่างๆ
เครดิต: M. GATTO
เวทีสำหรับการอภิปรายทางเทคนิค วิทยาศาสตร์ และสังคม มหกรรมจะเป็นเจ้าภาพการสัมมนาในหัวข้อเกี่ยวกับการอนุรักษ์น้ำ การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและการพัฒนาเป็นเวลาเก้าสัปดาห์ บทความชุดหนึ่งได้รับมอบหมายจากงาน Expo จากบุคคลสำคัญทั่วโลก รวมถึงอดีตประธานาธิบดีของอดีตสหภาพโซเวียต Mikhail Gorbachev, ผู้แทนระดับสูงของสหภาพยุโรป Javier Solana และผู้ชนะรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพ Rigoberta Menchú และ Wangari Maathai
การตีพิมพ์มีความสำคัญต่อวิทยาศาสตร์ในศตวรรษที่สิบเก้าเช่นเดียวกับตอนนี้ การต่อสู้ที่มีลำดับความสำคัญเหนือกว่าเป็นเรื่องที่ร้อนแรงที่สามารถสร้างหรือทำลายอาชีพได้ บทความของวอลเลซพร้อมที่จะเผยแพร่แล้ว และเท่าที่ดาร์วินรู้ มันอาจจะถูกส่งไปเผยแพร่ที่อื่นแล้ว ตามที่ไลล์คาดการณ์ไว้ เขาถูกขัดขวาง เกียรติของสุภาพบุรุษทำให้เขาต้องยอมให้วอลเลซได้รับเครดิต แต่ไลล์และฮุคเกอร์กระตุ้นดาร์วินไม่ให้สูญเสียการอ้างสิทธิ์ในฐานะผู้ริเริ่มทฤษฎีนี้ พวกเขาแนะนำว่ามีที่ว่างสำหรับการซ้อมรบ
การซ้อมรบเหล่านี้ได้ใช้นักประวัติศาสตร์ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
Hooker และ Lyell เสนอการประกาศสองครั้งเพื่อแบ่งปันลำดับความสำคัญ แม้จะมีความกังวลใจ ดาร์วินก็ตกลงและส่งการเลือกจากงานเขียนของเขาซึ่งอธิบายความคิดเห็นของเขาและจัดลำดับความสำคัญตามลำดับเวลาให้พวกเขา Lyell และ Hooker รีบนำเรียงความของ Wallace เหล่านี้ไปที่โปรแกรมการประชุมพิเศษของ Linnean Society เมื่อสิ้นสุดฤดูกาล ซึ่งเลื่อนกำหนดออกไปเนื่องจากการเสียชีวิตของ Robert Brown นักพฤกษศาสตร์ อดีตประธานาธิบดีของสังคม มักอธิบายว่าเป็นบทความร่วม เป็นคำแถลงอิสระสองคำที่มีแนวคิดเดียวกัน หนึ่งร้อยห้าสิบปีที่แล้วในการประชุมเมื่อวันที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2401 Lyell และ Hooker ได้สื่อสารว่า “เกี่ยวกับแนวโน้มของสายพันธุ์ที่จะก่อให้เกิดพันธุ์ และการคงอยู่ของพันธุ์และชนิดพันธุ์ด้วยวิธีการคัดเลือกโดยธรรมชาติ” ของ Linnean Society
ไม่มีผู้เขียนอยู่ด้วย ดาร์วินโศกเศร้าเสียใจกับการเสียชีวิตของลูกคนสุดท้องจากไข้อีดำอีแดงเมื่อสองวันก่อน และวอลเลซป่วยหนักที่โดเรย์ (ปัจจุบันชื่อมาโนควารี) ในนิวกินี
เมื่อวอลเลซได้ยินเกี่ยวกับชะตากรรมของเรียงความของเขา เขาก็เขียนจดหมายถึงดาร์วินและคนอื่นๆ ทันทีเพื่อบอกว่าเขาคิดว่าการจัดเตรียมนี้เป็นที่น่าพอใจอย่างยิ่ง เขาเขียนถึงแม่ของเขาว่า “ฉันได้รับจดหมายจากคุณดาร์วินและดร. ฮุกเกอร์ นักธรรมชาติวิทยาที่มีชื่อเสียงมากที่สุดสองคนในอังกฤษ ซึ่งทำให้ฉันพอใจมาก ฉันส่งเรียงความเกี่ยวกับเรื่องที่ตอนนี้เขากำลังเขียนเป็นงานที่ยอดเยี่ยมให้กับคุณดาร์วิน เขาแสดงให้ดร. ฮุกเกอร์และเซอร์ซี. ไลล์ดู ซึ่งคิดอย่างสูงส่งถึงกับอ่านทันทีต่อหน้าสมาคมลินเนียน สิ่งนี้ทำให้ฉันรู้จักและช่วยเหลือของผู้มีชื่อเสียงเหล่านี้เมื่อฉันกลับบ้าน….”
วอลเลซทำได้ เช่นเดียวกับดาร์วิน แม้ว่าจะมีเส้นทางที่ลำบากกว่า วอลเลซก็ได้เปลี่ยนจาก ‘นักล่าแมลงปีกแข็ง’ มาเป็นผู้เชี่ยวชาญทางวิทยาศาสตร์ จิตวิญญาณแห่งการรวบรวมที่แบ่งปันนี้ให้ลิงก์ที่คงอยู่แม้เมื่อเส้นทางทางปัญญาของพวกเขาเริ่มแตกต่าง
เอกสารดังกล่าวได้รับการตีพิมพ์ในวารสารของ Linnean Society ในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2401 ขณะที่วอลเลซกำลังเดินทางไปที่เทอร์เนทในโมลุกกะ ดาร์วินกำลังพัฒนาสิ่งที่จะกลายเป็น Origin of Species ตรงกันข้ามกับเรื่องปกติ หลายคนรับรู้ถึงผลกระทบที่น่าจะเป็นไปได้ของเอกสาร Linnean Society: Asa Grey นักพฤกษศาสตร์ชาวอเมริกัน เพื่อนสนิทของ Hooker และ Darwin กล่าวถึงคุณค่าของทฤษฎีวิวัฒนาการเพื่ออธิบายรูปแบบการกระจายพืชทันที และนักปักษีวิทยารุ่นเยาว์จากมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ อัลเฟรด นิวตัน ได้นั่งตลอดทั้งคืนเพื่อควบคุมข้อเสนอของพวกเขา ที่กล่าวว่า Thomas Bell ประธาน Linnean Society รับรองเชิงอรรถที่โชคร้ายในหนังสือประวัติศาสตร์โดยเขียนในการทบทวนประจำปีของ 1858 ว่า “ปีที่ผ่านไปไม่ได้ถูกทำเครื่องหมายโดยการค้นพบที่โดดเด่นใด ๆ ซึ่ง ทันทีที่ปฏิวัติ, เพื่อที่จะพูด, ภาควิชาวิทยาศาสตร์ที่
พวกเขาแบกรับ”เว็บตรงฝากถอนไม่มีขั้นต่ำ
