นักล่ามนุษย์ช่วยกวาดล้างแมมมอธ แมสโทดอน และกอมโฟเทอเรส
แหล่งฟอสซิลสีเทา ซึ่งเป็นหลุมยุบในสล็อตเครดิตฟรีภาคตะวันออกเฉียงเหนือของรัฐเทนเนสซี เต็มไปด้วยสมบัติล้ำค่ายุคก่อนประวัติศาสตร์ ระหว่าง 7 ล้านถึง 4.5 ล้านปีก่อน แรด แมวฟันดาบ และสิ่งมีชีวิตอื่นๆ แม้แต่แพนด้าแดง ได้เสียชีวิตลงบริเวณริมสระน้ำที่นี่ แต่ซากดึกดำบรรพ์จำนวนมหาศาลนั้นจางหายไปใกล้กับการค้นพบที่ใหญ่ที่สุดของไซต์: โครงกระดูกของมาสโตดอนซึ่งมีอายุเกือบ 5 ล้านปี ถูกเก็บรักษาไว้อย่างประณีตบรรจงจนถึงกระดูกข้อเท้า “มันวิเศษมาก” Chris Widga นักบรรพชีวินวิทยาจากมหาวิทยาลัย East Tennessee State ในจอห์นสันซิตี้ซึ่งอยู่ใกล้เคียงกล่าว
ญาติช้างในสมัยโบราณกลายเป็นที่รู้จักในชื่อเออร์นี่เพราะมันมีขนาดใหญ่มาก โดยคำนวณได้ไม่นานหลังจากการค้นพบในปี 2558 ว่ามีน้ำหนัก 16 ตันในชีวิต ชื่อนี้มาจากนักดนตรีชื่อ Tennessee Ernie Ford ซึ่งเป็นที่รู้จักจากเพลงทำเหมืองถ่านหิน “Sixteen Tons” ตั้งแต่นั้นมานักวิจัยได้แก้ไขน้ำหนักของมาสโตดอนลงเป็น 10.5 ตัน Widga กล่าว แต่ชื่อติดอยู่
เออร์นี่ยังคงเป็นมาสโตดอนที่ใหญ่ที่สุดที่เคยพบในอเมริกาเหนือ เขาคงจะแคระช้างแอฟริกาขนาดใหญ่ในปัจจุบัน ซึ่งมีค่าเฉลี่ยถึงหกตัน คณะผู้วิจัยรายงานเมื่อเดือนตุลาคมที่เมือง Albuquerque ในการประชุมของ Society of Vertebrate Paleontology บริษัทขุดเจาะกำลังทำงานเพื่อขุดกระดูกส่วนที่เหลือของ Ernie ก่อนฤดูหนาวนี้ โดยมีเป้าหมายที่จะประกอบสัตว์ร้ายโบราณนี้กลับคืนมา
เออร์นี่เป็นตัวอย่างที่น่าตะลึงของช้างโบราณที่เคยท่องโลก นักวิทยาศาสตร์ได้ค้นพบซากของมาสโทดอนและญาติของพวกมัน นั่นคือแมมมอธ ทั่วทั้งซีกโลกเหนือ ตั้งแต่งาขนาดใหญ่ที่ฝังอยู่ในดินแห้งแล้งของอลาสก้า ไปจนถึงแมมมอธทารกที่มัมมี่ในไซบีเรีย ( SN Online: 14/14/14 )
ตอนนี้ นักวิจัยกำลังถักนิตติ้งการค้นพบที่กระจัดกระจายเหล่านี้เป็นภาพที่เชื่อมโยงกันมากขึ้นของชีวิตและความตายของแมมมอธและมาสโทดอน นักวิทยาศาสตร์กำลังสำรวจว่าพืชที่สัตว์กินพืชขนาดใหญ่เหล่านี้กินอะไรในขณะที่พวกมันเดินเตร่ไปทั่วภูมิประเทศ และวิธีที่พวกมันแข่งขันกับสัตว์อื่นๆ รวมทั้งมนุษย์ ด้วยสภาพอากาศที่เปลี่ยนแปลงและยุคน้ำแข็งสุดท้ายสิ้นสุดลงเมื่อ 11,700 ปีก่อน
เบาะแสความลึกลับเหล่านี้อยู่ในฟันและกระดูกโบราณ รอยขีดข่วนเล็กๆ บนฟันของมาสโทดอนจากอเมริกาเหนือ บ่งบอกว่าพวกเขากินอาหารที่มีหญ้า กิ่งไม้ และพืชอื่นๆ ที่หลากหลายอย่างน่าประหลาดใจ ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับสภาพแวดล้อมของพวกมัน การวิเคราะห์ทางเคมีของกระดูกแมมมอธยุโรปเมื่อไม่นานนี้เผยให้เห็นว่าสัตว์เหล่านั้นอาจมีปัญหากับแหล่งอาหารลดน้อยลงเมื่อสภาพอากาศอุ่นขึ้น ซึ่งอาจเร่งให้สัตว์ตายเร็วขึ้น
การขุดแหล่งสุดท้ายที่รู้จักซึ่งมีแมมมอธและมนุษย์อาศัยอยู่ร่วมกัน ชี้ให้เห็นว่าชาวอเมริกันยุคแรกรวมตัวกันรอบ ๆ การสังหาร ใช้ประโยชน์จากซากสัตว์ยักษ์ให้ได้มากที่สุดเพื่อเลี้ยงตัวเอง
นักวิทยาศาสตร์หวังว่าจะเข้าใจบทบาทของช้างที่สูญพันธุ์ในระบบนิเวศโบราณได้ดีขึ้น “สัตว์กินพืชขนาดใหญ่เหล่านี้ตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศอย่างไร ทั้งก่อนและหลังมนุษย์มาถึง” ถาม Hendrik Poinar นักพันธุศาสตร์และนักมานุษยวิทยาจากมหาวิทยาลัย McMaster ในเมืองแฮมิลตัน ประเทศแคนาดา “ประชากรเหล่านี้มีความยืดหยุ่นเพียงใด – หรือไม่”
คำตอบอาจช่วยให้นักชีววิทยาได้เรียนรู้ว่าช้างสมัยใหม่จะรับมืออย่างไรเมื่อแหล่งที่อยู่อาศัยหดตัวลงและแรงกดดันในการล่าเพิ่มขึ้น
อาหารประจำภูมิภาค
แมมมอธและมาสโทดอนประมาณสิบสายพันธุ์กระจายอยู่ทั่วโลกในช่วงเวลาต่างๆ กันในช่วง 25 ล้านปีที่ผ่านมา คนสุดท้ายเสียชีวิตส่วนใหญ่เมื่อสิ้นสุดยุค Pleistocene ซึ่งเป็นจุดสิ้นสุดของยุคน้ำแข็งสุดท้าย ที่มีชื่อเสียงที่สุดคือแมมมอธขน ( Mammuthus primigenius ) ซึ่งปรากฏตัวในที่เกิดเหตุค่อนข้างช้าเมื่อประมาณ 350,000 ปีก่อน และมีชีวิตอยู่ได้นานพอที่จะอยู่ร่วมกับมนุษย์ยุคแรกในอเมริกาเหนือ ยุโรป และเอเชีย ขนดกและงาที่หงายของมันทำให้มันกลายเป็นสัญลักษณ์แห่งยุคน้ำแข็ง ซึ่งมีชื่อเสียงในเรื่องทุ่งหญ้าทางตอนเหนือควบคู่ไปกับแมวเขี้ยวดาบ หมีในถ้ำ และสัตว์ที่สูญพันธุ์อื่นๆ
อเมริกาเหนือยังมีแมมมอธหอมกรุ่น ( Mammuthus columbi ) ซึ่งเกิดขึ้นเมื่อประมาณ 1 ล้านปีก่อนและมีขนาดใหญ่และมีขนดกน้อยกว่าแมมมอธขนสัตว์ มันเดินไปทางใต้สุดถึงอเมริกากลางและทิ้งรอยเท้าไว้ในสถานที่ต่างๆ เช่น อนุสรณ์สถานแห่งชาติ White Sands ในนิวเม็กซิโก เจ้าหน้าที่อุทยานได้ศึกษา “พื้นที่เหยียบย่ำ” อันกว้างใหญ่ ซึ่งฝูงแมมมอธโคลัมเบียเคยส่งเสียงฟ้าร้องไปทั่วภูมิประเทศ
ญาติที่สามของช้างที่สูญพันธุ์คือมาสโตดอนรวมถึงรุ่นอเมริกัน ( Mammut americanum ) มาสโตดอนมักมีขนาดเล็กและลำตัวยาวกว่าแมมมอธ และค่อนข้างแข็งแกร่งกว่าเล็กน้อย “เรามักคิดว่าแมมมอธเป็นนางแบบของ Pleistocene ซึ่งเป็นสัตว์ที่ยาว เรียว และสูงมากสำหรับน้ำหนักของพวกมัน” Widga กล่าว ในทางตรงกันข้าม “มาสโทดอนนั้นแข็งแกร่ง”
หากต้องการบอกแมมมอธจากมาสโตดอน ให้เริ่มจากฟัน ฟันของมาสโทดอนนั้นมีปลายที่มีรูปร่างเป็นกรวย ซึ่งแตกต่างจากฟันแมมมอธที่กว้างและแบน นั่นแสดงให้เห็นว่ามาสโทดอนแทะกิ่งก้าน กิ่งไม้ และใบไม้มากกว่าหญ้าที่แมมมอธกัดระหว่างฟันของพวกมันสล็อตเครดิตฟรี
